Σε μια σκηνή θεάτρου
ένας άντρας είν’ εκεί
που χωρίς καθόλου πόδια
δε μπορεί να περπατεί
Η παράσταση αρχίζει
με την πλάτη στο κοινό
κι από πάνω ένα πουλί
είναι έξω απ΄τη σκηνή
Η γιορτή μ΄ομίχλη αρχίζει
τι περίεργο είν’ αυτό;
Κι η σκηνή γεμίζει νότες
ΝΤΟ ΡΕ ΜΙ ΦΑ ΣΟΛ!
Στέφη – Χρύστα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου